In Sluis zal Marinus van Hermon zich maar weinig hebben herinnerd van zijn jeugd in West-Zeeuws-Vlaanderen, in 1930 verhuisde zijn familie immers naar Axel. Daar volgde hij de lagere school, de ambachtsschool te Terneuzen schreef hem daarna in voor de opleiding machinebankwerker.Na het behalen van het diploma heeft hij nog even gewerkt bij de firma Schieman.Maar al snel na de bevrijding in 1944 nam hij vrijwillig dienst en zwierf met het bataljon Zeeland door Nederland, Duitsland en België.Een bonte verzameling van Zeeuwse jongens. Zo vanachter de ploeg gekomen, uit de fabriek achter hub bureau vandaan. Tot dan, toch nog enigszins onverwacht, het bericht kwam dat het bataljon naar Indië zou vertrekken. Het 2e bataljon van het 14e Regiment Infanterie, later officiceel “bataljon Zeeland” genoemd, werd in januari 1945 “geboren”.Via Oostende en een Engelse tussenstop in het transitcamp in Wokingham gaat het bataljon op 12 oktober in Liverpool aan boord van de Alcantara, een stomer van ongeveer 22.000 ton. Maar liefst 4000 man vinden er een plaatsje op.Die 4000 zwervers kijken op 5 november tegen Port Swettenham aan en krijgen op 8 november 1945 Singapore in zicht. Maar Indië is toch de eindbestemming? Vergeet het maar...... op 9 november gaat het terug richting Singapore en een dag later zakt het anker weer in Port Swettenham.De “malakka-Cruise”eindigt voor 2-14 RI op 13 november op de rede van Port Dickson. Met een dertigtal landingsboten wordt het bataljon afgeleverd in bungalows op het strand.Als op 24 februari de troep weer staat aangetreden om dan eindelijk op weg te gaan naar Batavia, is Marinus van Hermon daar niet meer bij.In het boek “Ons groot avontuur” meldt aalmoezenier L.G.W. Van de Vrande: “Soldaat M. van Hermon is dezer dagen gestorven tengevolge van een hersenvliesontsteking, we hebben onzen “cowboy” naar het kerkhof gedragen.Marinus van Hermon is op 28 januari 1946 te Penang overleden.Marinus van Hermon ligt begraven op het ereveld Menteng Pulo te Jakarta. Sluiten