Leo van Heijningen is gefusilleerd op 28 november 1944 op 30-jarige leeftijd. Hij was getrouwd en vader van 2 dochtertjes. Zijn echtgenote was in verwachting van een zoon. Leo was beroepsmilitair bij de Marechaussee en werd om die reden na de Nederlandse capitulatie bij de Mobile Eenheid van de Rotterdamse Politie geplaatst.

Mijn vader Kreeg opdracht in 1942 de Jodentransporten te begeleiden maar wilde daaraan niet meewerken, is toen ondergedoken. Werd actief lid bij de verzetsgroep K.P. in de regio Westland, men had behoefte aan mensen die met wapens konden omgaan. Het resultaat was dat hem gevraagd werd bepaalde “gevaarlijke” personen te liquideren. Hij had daar erge moeite mee!

Ondertussen werd zijn gezin uit huis gezet, dat daarna werd verzegeld.

In 1944 werden zijn ouders en 2 kinderen opgepakt en als gegijzelden naar kamp Vught overgebracht. Met de bevrijding van zuid Nederland werden ook zij bevrijd.

Na het gevangennemen/doden van verscheidene Verzetsleiders in de regio Rotterdam en Westland, gingen die twee regio’s samenwerken en werd mijn vader een van hun leiders.

In november 1944 werd hij verraden door een gevangen genomen lid van zijn groep. Vanwege een sabotage-handeling aan de spoorlijn bij Kralingen, waren een paar verzets-mensen opgepakt die op 28 november zouden worden gefusilleerd naast die spoorlijn.

Men heeft mijn vader uit de gevangenis gehaald en daarbij gezet.

Wij, als zijn kinderen, weten pas sinds enkele jaren dat er ter nagedachtenis een oorlogsmonument staat bij de Boezembocht in Kralingen waar men nog elk jaar een prachtige krans legt.

Ook wordt mijn vader genoemd op de herdenkingsplaquette in de hal van het hoofd-bureau van politie te Rotterdam.