Hij was soldaat- parachutist. Hij raakte op 9-2-1949 zwaar gewond. Hij heeft zich door het bedrijven van bijzonder moedige en beleidvolle daden in de strijd met de vijand onderscheiden tijdens een gevechtsactie tegen een compagnie van de Siliwangi-divisie bij kampong Tjikarejo (West-Java), toen zijn peletonscommandant Bottinga gedurende een stormaanval, na door drie schoten te zijn getroffen, was neergevallen doch nog onder vijandelijk vuur lag, onmiddellijk met enige andere soldaten, een nabij liggende heuvel, vanwaar het vijandelijk vuur onafgebroken werd afgegeven, te beklimmen, teneinde te trachten dit vuur tot zwijgen te brengen, opdat zijn commandant in veiligheid zou kunnen worden gebracht. Hoewel hij gewond was, zette hij de beklimming door. Na nogmaals tweemaal ernstig gewond te zijn geraakt en nadat hij enkele tegenstanders had uitgeschakeld, werd hij door andere soldaten gedwongen te gaan liggen. Hij bleef zijn collega's aanvuren. Door dit optreden, alsmede de bezieling die van hem uitging was hij een voorbeeld voor anderen. Hij overleed enkele dagen later in het ziekenhuis in Tjimahi. Hij kreeg voor zijn optreden postuum de Bronzen Leeuw onderscheiding.