De student Jules Moormann, zoon van de HBS-directeur Moormann, was lid van de Knokploeg-Nijmegen. Hij was betrokken bij drie aanslagen op het hoofd van de politieke politie te Nijmegen, Verstappen, die echter steeds mislukten. Op 10 april 1944 heeft hij samen met George Muskens getracht Duitse legerinsignes te bemachtigen. De poging mislukte. Muskens werd neergeschoten. Moormann werd gearresteerd. Zijn vader en moeder, broer Paul en zijn zus Riet werden ook opgepakt en in kamp Vught vastgezet. In Arnhem werd Jules op 15 mei '44 ter dood veroordeeld, omdat hij in Nijmegen met George Muskens geprobeerd had "een Rijksduitse Polizeioberinspektor te beroven en te vermoorden", aldus Rauter in De Standaard van 19 mei 1944. Na martelingen werd hij op 17 mei 1944 gefusilleerd te Amsterdam, aldus schrijven van chef van het Polizeistandgericht te Arnhem-Velp [het verhaal dat hij op 15 mei in Utrecht in Fort De Bilt zou zijn terechtgesteld berust vermoedelijk dus op een misvatting]. Zijn vrienden Henri Hekking en Eddy Meulenberg waren ook bij het verzetswerk betrokken; Hekking kwam daarbij om het leven, Meulenberg stierf kort na de landelijke bevrijding. Moormanns ouders, broer en zus zijn na zijn executie vrijgelaten.